Bir insanın ölümünün kelebek popülasyonunun yok olmasına neden olduğu haber
Hakkında güncel bilgileri okuyun Bir insanın ölümünün kelebek popülasyonunun yok olmasına neden olduğu Web sitemizde. EPUB kitaplarını kayıt olmadan indirebiliriz
Size güzel bir tasarıma ve kullanıcı dostu bir arayüze sahip bir site sunuyoruz. Burada dünyanın dört bir yanından en güncel haberleri bulabilir ve ePUB kitaplarını kayıt olmadan ücretsiz indirebilirsiniz. Haberleri okuyabilir ve aynı kategorideki kitapları alabilirsiniz. En son haberleri seçiyoruz ve yalnızca finans, politika, işletme, sanat, spor vb. Bir insanın ölümünün kelebek popülasyonunun yok olmasına neden olduğu ilginizi çeken bilgileri okuyun ve seçilen makalelerin kalitesinden emin olun. Sürekli ilgili bilgileri almak, bir insana bir kontrol hissi verir, duygusal açlığı ortaya çıkarır, dünyayı dolaşmaya yardımcı olur. Sitemizde her zaman en son haberler ile güncel olacak ve en sevdiğiniz kitapları okuyabilirsiniz. Sitemizde kalın, bizim için çok önemlidir. Bizimle olun ve kendiniz için daha fazlasını öğrenin, başkalarıyla paylaşacağınız bir şey olacak. / Bir Edith & # x2019; in dama noktası kelebeği. Walter Siegmund okuyucu yorumları 67 Bu haberi paylaşın İnsanlar ve yanımızda getirdiğimiz istilacı türler genellikle ekosistemlerin yıkıcıları olarak görülür. Fakat onları sık sık değiştiririz, istemeden çevrelerini dönüştürürken türlerin arasından kazananları ve kaybedenleri seçeriz. Bugünün Doğasında yayınlanan bir bildiri, eylemlerimizin bir kelebek türünü kazanan hale getirdiği, ancak oyunu yerel halkın soyu tükenecek kadar hızlı değiştirdiği bir durumu anlatıyor. Bunların hepsi bir adam öldü ve sığır çiftliği kapandı. Oyuncular Bu, birçok hareketli parça içeren bir hikaye, bu yüzden onları tanıtmak için biraz zaman harcayacağız. Kahramanı Edith'in dama alanı kelebeği veya Euphydryas editha'dır. Amerika Birleşik Devletleri Batı Kıyısı sakinlerinden biri, popülasyonlarından biri, sığırları otlayan çiftçinin adını taşıyan Schneider'in Çayırı adlı bir alanda yaşıyordu. Kelebeğin bu ve diğer popülasyonları Collinsia parviflora adında bir bitkiye yumurta bırakır. Bu bitki, kelebeklerin yavruları için iyi bir büyüme ortamı sağlar, ancak bitki, oldukça yüksek oranda caterpillar mortalitesine yol açan ani geri tepmelere eğilimli, biraz kararsızdır. Sığır çiftliği yerel çevreyi değiştirdi, greyderler geniş bitki örtüsü alanlarını neredeyse toprağa indirdi. Bu, nihai karakterin kendisini hikaye ile tanıştırmasını sağladı: Yoğun biçimde otlanan ortamlarda iyi yetişen ve Batı'nın her yerine yayılmış istilacı bir tür olan Plantago lanceolata. İki Avrupalı araştırmacı, Michael Singer ve Camille Parmesan, istilacı bitki oraya ulaştığında kelebekleri Schneider Meadows'ta inceliyorlardı. Hızlıca "ekolojik tuzak" denilen şeyi yarattığını buldular. Schneider'deki kelebeklerin yaklaşık yüzde 20'si istilacı bitkinin yanı sıra normal hedeflerinde de yumurta bırakacaktı. Ve, tırtıllar yabancı bitkiler üzerinde daha yavaş büyürken, çoğu kişi hayatta kaldı çünkü sık sık geri ölmüyor. Ve oradan evrim devraldı. 1982'ye kadar kelebek popülasyonunun yaklaşık yüzde 7'si yalnızca istilacı bitkiye yumurta bıraktı. 1990 yılında, sayı yarıya indi ve 2005 yılına kadar, bu bölgedeki nüfusun tamamı yeni gelen türler üzerinde yalnızca yumurta bırakmaya çevrilmişti. Kelebekler, yalnızca insan yaşam alanlarının bozulmasından dolayı orada bulunan bir türe bağımlı hale geldiğinden, ekolojik tuzak kuruldu. 2005’te sona eren bir sürpriz Bu kesintiler, Harry Schneider öldüğünde ve arazi satıldığında kendi başına bir bozulma yaşadı. Yeni sahipler oradaki sığırları otlatmadılar ve bu da sahadaki otların büyümesinde bir patlamaya neden oldu. İstilacı bitkiler hızlı büyüyen çimler tarafından hızla gömüldü; Singer ve Parmesan, bitkilerin çevresindeki sıcaklıkların yaklaşık 7 santigrat derece düştüğünü tahmin ediyor. İstilacı bitki üzerinde yavaş yavaş büyüyen tırtıllar, düşük sıcaklıklarla baş edemedi. Üç yıl içinde kelebek nüfusu 2012 yılına kadar gitti ve yok oldu. Ama bu hikayenin sonu değildi. Birkaç yıllık bir gelişme süresinden sonra, çimenler çiftçilik döneminde geride bırakılan gübreden yanmış ve alan incelmeye başlamıştır. Ve 2012'de, farklı bir dama kuşu kelebekler popülasyonuna ev sahipliği yapan yakınlardaki bir alanda yangın çıktı. Sonraki yıllarda, yangının bulunduğu bölgedeki bir nüfus patlaması, bu kelebeklerin bir kısmının Schneider Çayırını yeniden kolonize etmesine izin verdi. Tüm bu kelebekler şu anda yerli bitkilere yumurta bırakıyor. Ancak istilacı hala çayırda ve burada diyet değişiminin tekrarı için bir şans var. Hikayenin mutlu bir sonu var, ancak eğer bu tamamen yalıtılmış bir popülasyon olsaydı ya da gezegende kalan tek popülasyon bu olmazdı. Hikaye aynı zamanda koruma çabaları için birçok derse sahiptir, çünkü insan etkisinin temiz bir başlangıç ve bitişe sahip olmadığını açıkça göstermektedir. Vardığımızda olduğu gibi bıraktığımız zaman da ekolojik bozulmaya neden olduk, bazı etkilerin çözülmesi birkaç yıl aldı ve en az bir tanesi (istilacı bitki türleri) hala orada. Yazarlar kelebeğin durumunu tanımlamak için bir tuzağın metaforunu kullanırken, mayın tarlası daha doğru olabilir. Nature, 2018. DOI: 10.1038 / s41586-018-0074-6 & # xA0; (DOI'ler hakkında).